English

Topic: Our Compassion

Dear Brothers and Sisters!

One day, one of the children of Zaynab, the first daughter of the Prophet (saw) and our mother Khadija, fell seriously ill. Thereupon, Zaynab sent word to her father saying that his grandson was very sick and should come immediately. At that time, our Prophet (saw), who was occupied with another matter, sent greetings to her and said, “Everything that Allah takes and gives belongs to him. Everything is ordained in the sight of Allah. Be patient and expect your reward from Allah.” But when the baby’s condition deteriorated, Zaynab, who wanted to see her father with her, sent another message asking him to come and the Prophet (saw) did not hurt his daughter’s feeling and went to her house with his companions. One of his companions, Sa’d ibn Ubada, couldn’t hide his shock and asked, “O Messenger of Allah, what is this tear?” In response, the compassionate Prophet (saw) replied, “This tear is a mercy that Allah places in the hearts of those servants He wills. Allah shows mercy to those of His servants who are merciful.”

Dear Brothers and Sisters!

The word Mercy, which reflects Allah’s name Ar-Rahman, means to be most compassionate and merciful. All beings in the universe are surrounded by Allah’s mercy. One of the most distinctive features of our Prophet (saw) is undoubtedly his mercy and compassion. His ability to gather people around him and build a civilization of compassion stems from this feeling. Therefore, he advised believers to embellish their hearts with these feelings at every opportunity. The compassion of the Prophet was not limited to people only. He was also full of compassion in his behaviour towards animals and expressed this at every opportunity. One day, when our Prophet (saw) entered the garden of one of the Muslims from Medina, one of the camels there shed tears when he saw the Prophet. The Prophet (saw) calmed the camel by approaching it and stroking its head. 

Upon this, the Prophet (saw) said to the owner of the camel, “Aren’t you afraid of Allah concerning this camel He has entrusted to you? The camel has complained to me. It complained that you starve it and overwork it.” By saying this, he emphasised the need to approach all creatures with compassion, highlighting the importance of treating all beings with kindness and mercy. In another Hadith, he stated: “The Merciful One shows mercy to those who are merciful. Show mercy to those on earth, and He who is in the heavens will show mercy to you.”

Dear Jama’ah!

Unfortunately, cruelty, one of the greatest sicknesses of our times, is increasing day by day. In an era where violence, oppression, anger and hatred occupy our lives, it is necessary for us to embrace the messages of Rasulullah (saw) once again. We must not forget that we are members of the civilization of Compassion and Mercy. Towards our spouse, children, parents and all living beings, we need to be kind and compassionate. Indeed, Allah (swt) has stated, “Among His signs is that He created mates for you from yourselves, so that you may find tranquillity in them; and He placed between you affection and mercy. Surely there are signs in this for those who reflect.” Thus, He reminds us that feelings like love and compassion are manifestations of Allah’s grace.

Dear Brothers and Sisters!

Compassion is not merely a feeling shown to our own relatives or people of the same faith. Islam commands mercy towards all of humanity. Without distinction of colour, race or nationality, we should respect everyone’s rights and look upon all creatures with a compassionate eye. In times when people spread hatred and animosity for various reasons, let us always be smiling and merciful. Let’s not forget that compassion and mercy bring us closer to Allah (swt). May Allah (swt) fill our hearts with kindness and make us among His merciful believing servants. Ameen!

Türkçe

Konu: Merhamet Duygumuz

Muhterem Müslümanlar!

Bir gün Hz. Peygamber ile Hz. Hatice validemizin ilk kızı olan Zeyneb’in çocuklarından birisi ağır bir şekilde hastalanmıştı. Bunun üzerine Zeyneb, babasına, torununun çok hasta olduğunu, acilen gelmesini söyleyerek haber yollamıştı. O sırada farklı bir uğraş içerisinde olan Efendimiz (a.s.) ona selam gönderip, “Allah’ın aldığı ve verdiği her şey kendisine aittir. Her şey Allah katında takdir edilmiştir. Sen sabırlı ol ve mükâfatını Allah’tan bekle.” diye teskin etmişti. Fakat bebeğin durumu ağırlaşınca, babasını yanında görmek isteyen Zeyneb mutlaka gelmesini isteyerek bir daha haber göndermiş, Hz. Peygamber de kızını kırmayarak beraberindekilerle birlikte onun evine gitmişti. Can çekişmekte olan çocuğu şefkat ve merhametle kucağına alan Rahmet Peygamberi, gözyaşı dökmeye başlamıştı. Yanındaki arkadaşlarından Sa’d b. Ubâde, “Bu (gözyaşı) da nedir yâ Resûlallah?” diyerek hayretini gizleyememişti. Bunun üzerine şefkatli Nebi, “Bu gözyaşı, Allah’ın, dilediği kullarının kalplerine yerleştirdiği bir rahmettir. Allah, kullarından sadece merhametli olanlara merhamet eder.” buyurmuştu. 

Aziz Kardeşlerim!

Allah’ın Rahmân isminin bir yansıması olan merhamet, kelime anlamı olarak şefkat etmek, acımak ve insaflı davranmak demektir. Kâinattaki bütün varlıklar Allah’ın rahmetiyle kuşatılmıştır. Peygamber Efendimiz (a.s.)’ın en belirgin özelliklerinden birisi de şüphesiz merhamet ve şefkat sahibi olmasıdır. İnsanları etrafına toplayabilmesi, merhamet ve şefkat medeniyetini inşa etmesi yine bu duygudan kaynaklanmaktadır. Dolayısıyla, her fırsatta müminlere kalplerini bu duygularla süslemelerini tavsiye etmiştir. Hz. Peygamber’in şefkati sadece insanlarla sınırlı değildi. O, hayvanlara karşı davranışlarında da merhamet dolu olup bunu her fırsatta dile getirirdi. Peygamberimiz, bir gün Medineli Müslümanlardan birinin bahçesine girdiğinde orada bulunan develerden bir tanesi Efendimizi görünce gözyaşı akıtmıştı. Şefkat Peygamberi deveye yaklaşıp başını okşayarak onu sakinleştirmişti. Bunun üzerine Hz. Peygamber deve sahibine: “Allah’ın sana verdiği bu deve hakkında Allah’tan korkmuyor musun? Deve bana şikâyette bulundu. O bana senin kendisini aç bıraktığını ve fazla çalıştırarak yorduğunu şikâyet etti.” diye buyurarak tüm varlıklara merhametle yaklaşılması gerektiğine vurgu yapmıştır. Bir başka hadîs-i şerifte ise şöyle buyrulur: “Merhamet edene Rahmân olan Allah da merhamet eder. Siz yerdeki bütün mahlukata merhamet edin ki göktekiler de size merhamet etsin.”

Değerli Müminler!

Şiddetin, zulmün, öfke ve nefretin hayatımızı işgal ettiği günümüzde Rahmet Peygamberi’nin mesajlarına yeniden sarılmamız gerekmektedir. Şefkat ve merhamet medeniyetinin birer mensubu olduğumuzu unutmamalıyız. Eşimize, evlatlarımıza, anne-babamıza ve bütün canlılara karşı şefkatli ve vicdanlı olmamız gerekmektedir. Nitekim Yüce Rabbimiz “Onlara ısınıp kaynaşasınız diye size kendi türünüzden eşler yaratıp aranıza sevgi ve şefkat duyguları yerleştirmesi de Onun kanıtlarındandır. Doğrusu bunda iyi düşünen kimseler için dersler vardır.” diye buyurarak sevgi, şefkat gibi duyguların Allah’ın bir nimeti olduğunu bizlere hatırlatmıştır.

Aziz Kardeşlerim!

Merhamet, sadece kendi akrabalarımıza veya aynı inançtaki insanlara gösterilen bir duygu değildir. İslam, tüm insanlığa birbirine karşı merhametli olmayı emreder. İnsanlar arasında renk, dil, millet ayrımı yapmadan herkesin haklarına saygı göstermeli, her varlığa şefkat nazarıyla bakmalıyız. İnsanların farklı sebeplerden dolayı kin ve nefret saçtığı şu günlerde bizler daima güler yüzlü ve merhametli olalım. Merhamet ve şefkatin bizleri Allah’a yaklaştırdığını unutmayalım. Mevlamız kalplerimizi şefkatle donatsın, bizleri merhamet sahibi mümin kullarından eylesin. Amin!

The post 25.08.2023 – Friday Khutba / Cuma Hutbesi appeared first on ICMG Australia.

English

Topic: Avoiding Zina

Dear Brothers and Sisters!

Islam commands people to have modesty and it forbids zina [adultery]. Adultery refers to extramarital and unwed relationships, which is considered unacceptable. It harms people not only materially but also spiritually, causing them to feel worthless and severing the bonds of affection and love. It sows seeds of distrust, grudge and hatred among people and shakes the moral values ​​of the society to its roots. The most important reason for the prohibition of adultery is the protection of the family. Because, while extramarital affairs cause the collapse of family, on the other hand, it threatens the existence of positive generations.

Dear Brothers and Sisters!

The Quran mentions: “And do not approach unlawful sexual intercourse. Indeed, it is ever an immorality and is evil as a way.”[1] Even approaching it in a suggestive manner has been prohibited and the paths leading to it are also considered disgraceful. Regarding the various forms of adultery, our Beloved Prophet (saw) mentioned in a Hadith: “The adultery of the eye is the lustful look and the adultery of the ears is listening to desirable dialogue and the adultery of the tongue is lustful speech and the adultery of the hand is the lustful touch and the adultery of the feet is to walk (to the place) where they intend to commit adultery and the heart yearns and desires which they may or may not put into effect.”[2] Thus, he warned us about the dangers of things that lead to adultery. Especially in today’s age of easy communication, we are commanded to stay away from all kinds of words, actions, behaviours and attitudes that could lead to adultery.

Dear Jama’ah!

Approaching adultery, straying from modesty and chastity, brings a person closer to punishment and leads to eternal regret. Therefore, Islam not only forbids adultery itself but also the behaviours that lead to it.

Even though they may seem like small steps, if one does not avoid actions contrary to human nature and ethics, it becomes easy to be drawn into the forbidden. Allah (swt) says: “Tell the believing men to reduce [some] of their vision and guard their private parts. That is purer for them. Indeed, Allāh is [fully] Aware of what they do. And tell the believing women to reduce of their vision and guard their private parts and not expose their adornment.”[3]

Dear Brothers and Sisters!

Today, we should try to have our youth married without getting involved in adultery. Let’s not forget that it is the duty of us adults to protect our youth in the society from adultery and to lead them to legitimate ways. In a world where falling into haram has become so easy, it has become an important task to protect our youth and guide them to the right path. We must make the utmost effort to protect the chastity, honour and dignity of both ourselves and our children. Families should first build the spiritual world of their children without worrying about material things. It is difficult for young people who cannot maintain their chastity to form a peaceful family. Therefore, we should facilitate the paths to marriage, which will protect these values.

Dear Brothers and Sisters!

To avoid adultery, we must perform our worship with humility, make an effort to pray in congregation and always seek forgiveness and mercy from Allah. If our surroundings lead us towards forbidden paths, we must immediately abandon them. To protect ourselves from the negative consequences of the act of adultery, we should observe the advice of our Prophet (saw) and turn to the act of fasting as an act of worship. Let us not forget that fasting is a shield against all evils and helps discipline ourselves. According to Sahl ibn Sa’d, Rasulullah (saw) said: “Whoever guarantees to me the protection between his lips and between his legs, I will guarantee him Paradise.” [4] May Allah (swt) protect us from all kinds of adultery and all kinds of ways that lead to it and make us one of his servants who are self-controlled. Ameen!

[1] Surah Al-Isra 17:32

[2] Müslim, Kader, 33, H. No: 2658/1

[3] Surah An-Nur, 24:30-31

[4] Buhârî, Rikâk, 23

Türkçe

Konu: Zinadan Kaçınmak

Kıymetli Müslümanlar!

Yüce dinimiz İslam, insana iffet ve hayâ sahibi olmayı emrederken, bu ulvi sıfatlarla örtüşmeyen zinayı ise haram kılmaktadır. Evlilik dışı ve nikâhsız birliktelik demek olan zina çok çirkin görülen büyük bir günahtır. Hem maddi hem de manevi açıdan insana zarar vererek değersizlik duygusu yaşatır, şefkat ve muhabbet bağlarını koparır. İnsanlar arasına güvensizlik, kin ve nefret tohumları ekerek toplumun manevi ve ahlaki değerlerini kökünden sarsar. Zinanın yasak olmasının en önemli hikmeti ise ailenin korunmasıdır. Zira evlilik dışı birliktelikler bir yandan aile kurumunun çöküşüne sebep olurken diğer yandan da hayırlı nesillerin varlığını tehdit eder.

Aziz Kardeşlerim!

Hayat Rehberimiz Kur’ân-ı Kerîm’de, “Zinaya yaklaşmayın. Çünkü o, çok çirkin bir iş ve kötü bir yoldur.”[1] buyrularak ona yaklaşılması bile yasaklanmış ve ona götüren yollar da çirkin görülmüştür. Sevgili Peygamberimiz şöyle buyurmuştur: “Gözler zina eder, onların zinası bakmaktır. Dudaklar zina eder, onların zinası öpmektir. Eller zina eder, onların zinası dokunmaktır. Ayaklar zina eder, onların zinası (o işe) yürümektir. Ferç (uzuv) ise bunu ya doğrular (tasdik eder) ya da yalanlar.”[2] Özellikle sanal dünyaya erişimin ve iletişimin imkânlarının çok kolay ve yaygın olduğu çağımızda, zinaya sebebiyet verebilecek her türlü söz, fiil, davranış ve tavırdan uzak durmamız elzemdir. 

Muhterem Müminler!

Zinaya yaklaşmak, hayâ ve iffetten uzak kalmak kişiyi azaba yaklaştırmakta ve ebedî hüsrana sürüklemektedir. İşte bu sebeple İslam, sadece zinayı değil ona götüren davranışları da yasaklamıştır. Küçük gibi gözükse de fıtrata ve ahlaka aykırı adımlardan kaçınılmadığı müddetçe harama sürüklenmek kolaydır. Nitekim Nûr suresinde Cenâb-ı Allah “(Resulüm!) Mümin erkeklere, gözlerini (harama) dikmemelerini, ırzlarını da korumalarını söyle. (…) Mümin kadınlara da söyle, gözlerini (harama bakmaktan) korusunlar, namus ve iffetlerini esirgesinler.”[3] buyurarak bizleri bu hususta uyarmıştır.

Aziz Kardeşlerim!

Evlenme yaşının giderek geciktiği günümüzde gençlerimizi zinaya bulaşmadan evlendirme gayretinde olmalıyız. Unutmayalım ki toplumdaki gençleri zinadan korumak ve meşru yollara sevk etmek büyüklerin vazifesidir. Harama düşmenin bu denli kolaylaştığı dünyada bu artık çok önemli bir görev hâline gelmiştir. Hem kendimizin hem de evlatlarımızın iffet, namus ve şerefini korumak için azami gayret sarf etmeliyiz. Aileler öncelikle maddiyatı düşünmeden, Allah’ın her şeye kadir olduğuna iman ederek, en başta çocuklarının manevi dünyasını inşa etmelidirler. İffetini koruyamayan gençlerin huzurlu bir aile kurma imkânları güçtür. O yüzden evlilik müessesesine giden yolları kolaylaştırmalıyız.

Değerli Kardeşlerim!

Zinaya bulaşmamak için ibadetlerimizi huşu içerisinde eda etmeliyiz, cemaatle namaz kılmaya özen göstermeliyiz. Her daim Allah’tan af ve mağfiret dileyerek, neslimizin temiz ve salih olması için niyazda bulunmalıyız. Gayrimeşru yollara bizleri sevk eden çevremiz var ise derhâl onları terk etmeliyiz. Zina fiilinin menfi sonuçlarından korunmak için Peygamberimizin tavsiyesine uyarak oruç ibadetine yönelmeliyiz. Unutmamalıyız ki oruç ibadeti tüm kötülüklere karşı bir kalkandır, aynı zamanda nefsimizi de terbiye etmektedir.

Hutbemizi şu hadîs-i şerif ile bitirelim: Sehl b. Sa’d’dan nakledildiğine göre, Resûlullah (s.a.v.) şöyle buyurmuştur: “Kim bana iki dudağı arasındakini ve iki bacağı arasındakini korumayı garanti ederse, ben de ona cenneti garanti ederim.”[4] Mevlamız bizleri her türlü zinadan, ona giden her türü yollardan korusun, nefsine hâkim olan kullarından eylesin. Amin!

[1] İsrâ suresi, 17:32

[2] Müslim, Kader, 33, H. No: 2658/1

[3] Nûr suresi, 24:30-31

[4] Buhârî, Rikâk, 23

The post 18.08.2023 – Friday Khutba / Cuma Hutbesi appeared first on ICMG Australia.

English

Topic: Importance of Knowledge

Dear Brothers and Sisters!

We Muslims are a community addressed in the Qur’an with the first revelation being, ‘Read in the name of your Lord who created – Created man from a clinging substance. Read, and your Lord is the most Generous – Who taught by the pen – Taught man that which he knew not.”[1] Therefore, it is necessary for parents to fulfill their responsibilities properly and provide all kinds of support to their children to ensure their success in schools. Our students at schools should also strive to do their best and excel in their studies. They should express gratitude for the blessing of education they have and make the most of the opportunities available to them. They should strive to develop themselves and become exemplary individuals in the countries they live in.

Dear Brothers and Sisters!   

Indeed, the importance Islam places on knowledge goes beyond the information gained through formal education. As our scholars have put it, knowledge is a lifelong pursuit from the cradle to the grave. All Muslims should seek knowledge throughout their lives in every stage. Those who do not value knowledge equally on two consecutive days are at a loss. The true essence and quality of worshiping Allah can only be achieved through deepening one’s knowledge. Allah (swt) mentions; “Only those fear Allāh, from among His servants, who have knowledge.”[2]

Because those who have knowledge and deepen in knowledge will appreciate Allah’s power and might. Those who remain ignorant will assign power and might to beings other than Allah. This will be the biggest indicator of ignorance.

Dear Jama’ah!

Seeking knowledge is an important responsibility that Allah (swt) has placed on us. Allah (swt) has advised the Prophet (saw), “So high [above all] is Allāh, the Sovereign, the Truth. And, [O Muḥammad], do not hasten with [recitation of] the Qur’ān before its revelation is completed to you, and say, “My Lord, increase me in knowledge.”[3] Blessed are those who, in an age of intense search for meaning, have the determination to walk on the noble and blessed path of knowledge! Those who strive to increase their knowledge and aim to broaden their perspective on life will attain honour and glory both in this world and the Hereafter.

Dear Brothers and Sisters!

What distinguishes conscious people from unconscious ones is that all their actions serve a purpose. Our aspiration to knowledge should not serve the purpose of showing off to those around us. The aim in knowledge should primarily serve the purpose of knowing Allah, serving Him properly and gaining His approval. Otherwise, it is not a skill to load unnecessary and meaningless information. The prayer of the Messenger of Allah (saw) regarding this issue is very meaningful.; “O Allah! I seek refuge in You from the knowledge which is not beneficial, and from a heart which does not fear (You), and from desire which is not satisfied, and from prayer which is not answered”[4] My brothers and sisters! Let us spend the life that Allah has bestowed upon us not chasing useless knowledge but acquiring knowledge that will benefit both our worldly life and the Hereafter.

In these lands where we are the minority, may Allah (saw) grant our children clarity of mind as they attend school. May He equip them with beneficial knowledge and make them among those righteous servants who act upon their knowledge. Ameen!

[1] Surah Al-Alaq, 96:1-5

[2] Surah Fatir, 35:28

[3] Surah Taha, 20:114

[4] Tirmizî, Deavât, 68

Türkçe

Konu: İlmin Önemi

Kıymetli Müslümanlar!

Çağımız, insanların okullarda bilgi edindiği ve mesleki eğitim aldığı bir tedrisat sistemine sahiptir. Biz Müslümanlar, Kur’ân-ı Kerîm’de ilk olarak “Yaratan Rabbinin adıyla oku! O, insanı alaktan yaratmıştır. Oku! Kalemle (yazmayı) öğreten, (böylece) insana bilmediğini bildiren Rabbin sonsuz kerem sahibidir.”[1] ayetlerine muhatap olmuş bir ümmetiz. O sebeple, evlatlarımızın okullarda başarılı olması için, velilerin üzerine düşeni hakkıyla gerçekleştirmesi ve yavrularına her türlü desteği vermesi icap etmektedir. Okullardaki öğrencilerimiz de ellerinden gelenin en iyisini ortaya koymalı ve derslerinde başarılı olmaya gayret etmelidir. Sahip oldukları eğitim nimetinin şükrünü eda etmeli ve imkânlardan sonuna kadar faydalanmalıdır. Kendilerini iyi yetiştirmeli ve bulundukları ülkelerde örnek şahsiyetler olmalıdır.

Değerli Müminler!   

Elbette İslam’ın İlme verdiği önem, örgün eğitim sisteminde kazanılacak bilgiler ile sınırlı değildir. Âlimlerimizin veciz ifadesiyle, ilim beşikten mezara kadardır. Tüm Müslümanlar, hayatlarının her döneminde ilme talip olmalıdırlar. İlim bakımından iki günü birbirine eşit olan ziyandadır. Âlemleri yoktan var eden Allah’a gereğince kulluk yapmanın kalite ve kalibresi, ilimde derinleşmek ile mümkündür. Yüce Mevlamız; “Allah’a karşı ancak; kulları içinden âlim olanlar derin saygı duyarlar.”[2]diye buyurmuştur. Çünkü ilim sahibi olanlar ve ilimde derinleşenler, Allah’ın güç ve kudretini hakkıyla takdir edeceklerdir. Cahil kalanlar ise güç ve kudreti Allah dışındaki varlıklara yakıştıracaklardır. Bu ise, şuursuzluğun ve idraksizliğin en büyük göstergesi olacaktır.

Muhterem Cemaat!

İlme talip olmak, Rabbimizin üzerimize yüklemiş olduğu önemli bir sorumluluktur. Mevlamız (c.c.), yüce Peygamberimizden, “Gerçekliğinde şüphe bulunmayan, her şeye hükümran olan Allah yüceler yücesidir. Sana vahyi tamamlanmadan Kur’an’ı okumada aceleci davranma ve ‘Rabbim! İlmimi arttır.’ de.”[3] diye kendisine niyazda bulunmasını istemiştir.Anlam arayışının zirve yaptığı bir çağda, ilmin kutlu ve mübarek yolunda yürüme azmine sahip olanlara ne mutlu! İlmini arttırmak, hayata bakışta geniş bir ufka sahip olmaya çalışmak gayesine sahip olanlar, dünyada ve ahirette izzet ve şerefe nail olacaklardır.

Aziz Kardeşlerim!

Şuurlu insanları şuursuz olanlardan ayıran, bütün eylemlerinin bir amaca hizmet etmesidir. İlme talip olmamız, çevremizdekilere bilgiçlik taslama amacına hizmet etmemelidir. İlimde amaç öncelikle Allah’ı tanımak, Ona hakkıyla kulluk yapmak ve rızasını kazanmak gayesine hizmet etmelidir. Yoksa, gereksiz ve anlamsız bilgileri yüklenmek marifet değildir. Resûlullah (s.a.v.) Efendimizin mevzu ile ilgili duası, çok manidardır; “Allah’ım! Huşu duymayan kalpten, kabul edilmeyen duadan, doymayan nefisten ve fayda vermeyen ilimden sana sığınırım. Bu dört şeyden sana sığınırım.”[4] Kardeşlerim!Allah’ın bize bahşettiği ömrü, faydasız bilgiler peşinde koşarak değil, dünyamıza ve ahiretimize katkısı olacak ilimleri elde etmek ile geçirelim.

Azınlıkta yaşadığımız coğrafyalarda, okula giden evlatlarımıza Allah (c.c.) zihin açıklığı versin. Onları faydalı ilimler ile donatsın. İlmiyle amil olan salih kullardan eylesin. Amin!    

[1] Alak suresi, 96:1-5

[2] Fâtır suresi, 35:28

[3] Tâhâ suresi, 20:114

[4] Tirmizî, Deavât, 68

The post 04.08.2023 – Friday Khutba / Cuma Hutbesi appeared first on ICMG Australia.

English

Topic: 10 Muharram – Day of Ashura

Dear Brothers and Sisters!

This blessed Friday we are in is also the 10th day of Muharram. On this day, Adam (a.s.)’s repentance was accepted and Nuh (a.s.) was saved from the flood and the believers accompanying him. Ibrahim (a.s.), who was thrown into the fire of the cruel Namrud, was protected by the grace of Allah (swt), Musa (a.s.) was saved from the oppression of the Pharaoh and Yusuf (a.s.) was saved from prison. Today, Ayyub (a.s.), who is also an example of patience against troubles and calamities, has recovered from his illnesses. In addition, the 10th of Muharram is the day when Hussein, the precious grandson of the Prophet (saw), was martyred in Karbala, one of the most painful disasters in the history of Islam. This evil massacre continues to burn the hearts of every Muslim, regardless of sect, even after centuries. We can only overcome this disaster that history has imposed on the Ummah by taking lessons from the incident and increasing our unity.

Dear Brothers and Sisters!

The greatest message this glorious day has given us is that for a Muslim, the unity and well-being of the ummah is one of their greatest life goals. Allah (swt) warns us in the Qur’an as follows: “And do not be like the ones who became divided and differed after the clear proofs had come to them. And those will have a great punishment.”[1] Let us be compassionate and merciful to one another so that new tragedies do not occur today. Let’s unite our hearts. Let’s make room for each other in our hearts, let’s connect our lives with love. Rasulullah (saw) said; “Do not hate one another, and do not be jealous of one another, and do not desert each other, and O, Allah’s worshipers! Be brothers.”[2] Let’s unite around Islamic values ​​that will lead us to success in the world and the hereafter. Let’s tolerate each other and love for the sake of Allah (swt).

Dear Jama’ah!

In the early days of Islam, it was compulsory to fast on the Day of Ashura before Ramadan fasting became compulsory. After the fasting of Ramadan was made compulsory, this fast became an extra act of worship. In this respect, the most acceptable fasting after Ramadan is the one held on the 10th of Muharram, that is, on the day of Ashura. Because the Messenger of Allah (saw) said, “The most valuable fasting after Ramadan is fasting in the month of Allah, Muharram.”[3] The hadith reveals the value of this fast.

Dear Brothers and Sisters!

All the prophets we mentioned at the beginning of our khutba are a link in the chain of Islamic prophets mentioned in the Qur’an. Their struggle for “tawhid” sets an example for us Muslims, who are the Ummah of Prophet Muhammad (saw). First and foremost, we must apply the ethics of Islam, which are essential to the concept of Tawhid to our own selves. In social life, we should strive to spread Islam’s invitation to goodness, beauty and truth to humanity. As Muslims, we will undoubtedly be held accountable for ourselves on the Day of Judgment. However, Allah (swt) will also hold us accountable for our responsibilities towards those around us.

May Allah (swt) grant us the opportunity to reach the consciousness of the Day of Ashura, to strengthen our unity and solidarity, and to attain Allah’s forgiveness. Ameen.

[1] Surah Âl-i İmrân, 3:105

[2] Buhârî, Edeb, 57

[3] Ebû Dâvûd, Sıyam, 55

Türkçe

Konu: 10 Muharrem – Aşure Günü

İçinde bulunduğumuz bu mübarek cuma günü, aynı zamanda Muharrem ayının 10. günüdür. Bu istisnai günde, Âdem (a.s.)’ın tövbesi kabul edilmiş, Nûh (a.s.) tufandan kurtulup, gemisi ve beraberindeki müminlerle selamete ermiştir. Zalim Nemrut’un ateşine atılan İbrâhim (a.s.) Cenâb-ı Hakk’ın lütfuyla korunmuş, Mûsâ (a.s.) Firavun’un zulmünden ve Yusuf (a.s.) zindandan kurtulmuştur. Bugün, aynı zamanda bela ve musibetlere karşı sabır örneği olan Eyyûb (a.s.) hastalıklarından felaha kavuşmuştur. Ayrıca 10 Muharrem günü, İslam tarihinin gördüğü en acı felaketlerden biri olan, Peygamber Efendimiz (s.a.v.)’in kıymetli torunu Hz. Hüseyinʼin Kerbela’da şehit edildiği gündür. Bu menfur katliam, aradan yüzyıllar geçmesine rağmen, hangi mezhepten olursa olsun her Müslüman’ın yüreğini yakmaya devam etmektedir. Ümmetin sırtına tarihin yüklemiş olduğu bu facianın üstesinden, ancak hadiseden ibret alarak ve dayanışmamızı artırarak gelebiliriz. 

Aziz Müminler!

Bu muazzez günün bize verdiği en büyük mesaj, bir Müslüman için ümmetin birliği ve dirliğinin en büyük hayat gayelerinden birisi olduğudur.  Yüce Rabbimiz, Kur’ân-ı Kerîm’de bizi şöyle uyarır: “Kendilerine apaçık deliller geldikten sonra parçalanıp ayrılığa düşenler gibi olmayın. İşte onlar için büyük bir azap vardır.”[1]
Günümüzde yeni Kerbelaların yaşanmaması için, birbirimize karşı şefkatli ve merhametli olalım. Kalplerimizi birleştirelim. Gönüllerimizde birbirimize yer açalım, hayatlarımızı muhabbetle buluşturalım. Sevgili Peygamberimiz (s.a.v.)’in; “Birbirinize nefret ve düşmanlık beslemeyin, birbirinize haset etmeyin, birbirinize sırt çevirmeyin, Ey Allah’ın kulları! Kardeş olun.”[2] hadisi mucibince hareket edelim. Bizi dünya ve ahirette felaha ulaştıracak olan İslami değerler etrafında kenetlenelim. Birbirimizi hoş görelim, Allah için sevelim.

Değerli Cemaat!

İslam’ın ilk dönemlerinde, ramazan orucu farz olmadan evvel aşure günü oruç tutmak vacipti. Ramazan orucunun farz kılınmasından sonra, bu oruç nafile bir ibadet oldu. Bu itibarla ramazandan sonra en makbul oruç, muharrem ayının 10’u, yani aşure gününde tutulandır. Zira Resûlullah (s.a.v.) Efendimizin “Ramazan ayından sonra en kıymetli oruç, Allah’ın ayı olan muharrem ayında tutulan oruçtur.”[3] hadisi, bu orucun değerini ortaya koymaktadır.

Muhterem Kardeşlerim!

Hutbemizin başında zikrettiğimiz tüm peygamberler, Kur’ân-ı Kerîm’de zikredilen İslam peygamberleri zincirinin birer halkasıdır. Onların vermiş olduğu “tevhid” mücadelesi, Hz. Muhammed Mustafa (s.a.v.)’in ümmeti olan biz Müslümanlar için de örnek teşkil etmektedir. Öncelikle tevhidin gereği olan İslam ahlakını kendi nefsimize hâkim kılmalıyız. Toplumsal hayatta ise İslam’ın insanlığı iyiye, güzele ve doğruya davetinin yayılmasına gayret etmeliyiz. Biz Müslümanlar, ahiret gününde öncelikle elbette kendimizden hesaba çekileceğiz. Lakin, âlemlerin Rabbi olan Allah (c.c.) bizleri çevremize karşı sorumluluklarımızdan da hesaba çekecektir.

Aşure günümüzün bilincine ermeyi, birlik ve beraberliğimizi muhkem kılmayı ve Allah’ın mağfiretine ermeyi Mevlamız bizlere nasib-i müyesser eylesin. Amin!

[1] Âl-i İmrân suresi, 3:105

[2] Buhârî, Edeb, 57

[3] Ebû Dâvûd, Sıyam, 55

The post 28.07.2023 – Friday Khutba / Cuma Hutbesi appeared first on ICMG Australia.

English

Topic: Our Responsibility Towards Our Neighbour

Dear Brothers and Sisters! 

One of the most important goals of Islam is to morally elevate. In the past, Muslims who centred their lives around the principles and values of Islam established a way of life that aimed for the happiness of both this world and the hereafter. Regardless of their religion, language, or ethnicity, they attached great importance to the moral value of being good neighbours, which is essential for different social groups to live together. In our noble book, the Qur’an, which is the source of timeless and universal values, it is stated: “Worship Allāh and associate nothing with Him, and to parents do good, and to relatives, orphans, the needy, the near neighbour, the neighbour farther away, the companion at your side, the traveller, and those whom your right hands possess. Indeed, Allāh does not like those who are self-deluding and boastful.”^[1]

Dear Brothers and Sisters!

The noble saying of our Prophet (saw), “Be good to your neighbours so that you may become a true believer.”[2]holds great importance for us Muslims. Our beloved Prophet, who encouraged everyone to show kindness to their neighbours, once advised Abu Dharr, by saying, “When you cook a pot of soup, add a little extra water, then look to your neighbours and offer them some soup in a suitable manner.”[3] This reminder highlights the importance of consistently caring for one’s neighbours. We have not only material but also spiritual responsibilities towards our neighbours. It is among our duties to invite them to goodness, to invite them to the community and to advise them to do good and turn away from evil.

The following hadith is highly important regarding our responsibility towards our neighbours: “Jabreel kept advising me to be good to neighbours until I thought he would make them my heirs.”^[4] This valuable statement of the Prophet (saw) demonstrates that our relationships with neighbours are as significant as our relationships with relatives.

Dear Jama’ah

Regardless of religion, language, race or colour, it is our duty to represent Islam to all our neighbours. We must be aware that our actions and words are not just personal but are directly associated with the Islamic faith. We should be aware that every good or bad behaviour we show in society will be attributed to Islam. Especially on important days and nights, we should extend hospitality to our neighbours, explain the significance of those days and invite them to goodness. We should remember that the most visible aspect of people’s opinions about us is our relationship with our neighbours. Our neighbours have rights solely based on being neighbours and therefore, they deserve to be treated kindly. Rasulullah (saw) also had Jewish neighbours in Medina and he would uphold their rights and treat them with fairness. In fact, when he would slaughter an animal for sacrifice and distribute its meat, he would instruct Aisha (ra) to “Start with our Jewish neighbour.”^[5]

Dear Brothers and Sisters!

As commanded by our religion, establishing good relationships with our neighbours will not only bring us closer to Allah but also contribute to the peaceful coexistence of different social groups. We should especially invite our Muslim neighbours to our mosques and community gatherings and encourage them towards goodness.

May Allah (swt) make us among those servants who fulfill their duties and responsibilities towards their neighbours. Ameen!

[1] Surah An-Nisa, 4:36

[2] İbn Mâce, Zühd, 24

[3] Müslim, Birr, 143

[4] Buhârî, Edeb, 28

[5] Kurtubî, el-Câmiul-ahkâmi’l-Kur’ân, V, 188

Türkçe

Konu: Komşumuza Karşı Sorumluluğumuz

Muhterem Kardeşlerim! 

İslam’ın en önemli hedeflerinden birisi de insanlığı yüksek ahlaki olgunluğa ulaştırmaktır. Geçmişte, İslam’ın ilke ve değerlerini merkeze alan Müslümanlar, insanlığın hem dünya hem de ahiret mutluluğunu hedefleyen bir hayat nizamı oluşturdular. Dini, dili ve rengi ne olursa olsun, farklı toplumsal kesimlerin bir arada yaşaması için elzem olan komşuluk hakkına da ahlaki değerler arasında büyük önem verdiler. Zaman ve mekân üstü değerlerin kaynağı olan yüce kitabımız Kur’ân-ı Kerîm’de; “Allah’a kulluk edin ve ona hiçbir şeyi ortak koşmayın. Anne babaya, akrabaya, yetimlere, yoksullara, yakın komşuya, uzak komşuya, yakın arkadaşa, yolcuya, ellerinizin altında bulunanlara iyi davranın. Allah kendini beğenen ve böbürlenip duran kimseyi asla sevmez.”^[1] diye buyurulmaktadır.

Değerli Müminler!

Efendimiz (a.s.)’ın: “Sana komşu olanlara güzel davran ki Müslüman olasın.”[2] hadîs-i şerîfi biz Müslümanlar için çok önemli bir ölçüdür. Herkesin gücü nispetinde komşusuna ikram etmesini teşvik eden sevgili Peygamberimiz, bir gün Ebû Zerr’e “Çorba pişirdiğinde suyunu biraz fazla koy, sonra komşularına bak, uygun bir şekilde çorbandan onlara da ikram et.”[3] diye hatırlatmada bulunarak, komşunun her daim gözetilmesi gerektiğine vurgu yapmıştır.

Komşularımıza karşı sadece maddi değil, manevi yönden de sorumluluklarımız vardır. Onları hayra davet etmek, cemaate davet etmek, iyiliği tavsiye edip kötülüklerden yüz çevirmelerini sağlamak da görevlerimiz arasındandır. Komşularımıza karşı sorumluluğumuzla ilgili Peygamberimiz Hz. Muhammed Mustafa (s.a.v.)’in şu hadîs-i şerifleri oldukça önemlidir: “Cebrâil bana komşuya iyilik etmeyi tavsiye edip durdu. Neredeyse komşuyu komşuya mirasçı kılacak sandım.”^[4]
Resûlullah (s.a.v.)’in bu değerli sözü, komşuluk ilişkilerimizin akrabalık ilişkileri kadar kıymetli olduğunu göstermektedir.

Değerli Kardeşlerim!

Din, dil, ırk ve renk fark etmeksizin tüm komşularımıza karşı İslam’ı temsil görevimiz vardır. Eylem ve söylemlerimizin sadece şahsımızı bağlamadığının ve bizatihi İslam diniyle ilişkilendirildiğinin bilincinde olmamız gerekmektedir. Toplumda ortaya koyacağımız iyi veya kötü her davranışımızın faturasının İslam’a kesileceğinin şuurunda olmalıyız. Özellikle önemli gün ve gecelerde komşularımıza da ikram ederek, o günün önemini anlatmalı, onları hayra davet etmeliyiz. İnsanların bizimle ilgili kanaatlerinin en belirgin olduğu alanın, komşuluk ilişkisi olduğunu aklımızdan çıkarmamalıyız. Komşularımızın, sadece ve sadece komşu olmaktan kaynaklı hakları vardır ve bu sebeple güzel muameleyi hak etmektedirler. Peygamber Efendimizin de Medine’de Yahudi komşuları vardı ve onların hak ve hukuklarını gözetirdi. Hatta kurban kesip etini dağıtacağı zaman Hz. Âişe validemize “Yahudi komşumuzdan başla.” diye buyururdu.^[5]

Aziz Kardeşlerim!

Dinimizin emrettiği üzere, komşularımız ile kuracağımız iyilik merkezli güzel ilişkilerimiz hem bizleri Allah’a yakınlaştıracak hem de farklı toplumsal kesimlerin bir arada huzur ve barış içerisinde yaşamasına vesile olacaktır. Müslüman komşularımızı cami ve cemiyetlerimize davet etmeli ve onları hayra çağırmalıyız.

Mevla bizleri, komşularına karşı ödev ve sorumluluklarını yerine getiren kullarından eylesin. Amin!

[1] Nisâ suresi, 4:36

[2] İbn Mâce, Zühd, 24

[3] Müslim, Birr, 143

[4] Buhârî, Edeb, 28

[5] Kurtubî, el-Câmiul-ahkâmi’l-Kur’ân, V, 188

The post 21.07.2023 – Friday Khutba / Cuma Hutbesi appeared first on ICMG Australia.

English

Topic: 1445 Hijri New Year

Dear Brothers and Sisters!

On Wednesday, July 19th, the anniversary of the Hijrah, which is one of the turning points in the history of humanity, is celebrated as the Islamic New Year, also known as Hijri New Year. The Hijrah refers to the migration of Prophet Muhammad (saw) and the Muslim community of Makkah to Medina. The Muslims who migrated to Medina are called “muhajirun” or migrants. The persecution and hardships inflicted by the Makkan polytheists in their efforts to obstruct the Prophet’s call to monotheism and their mistreatment of the believers led to the Muslims’ decision to migrate. The people of Medina, who embraced Islam and welcomed the Muslims, earned the title of “ansar,” which means helpers, and became one of the greatest pillars in Islamic history. Allah (swt) mentions in the Quran, “Those who believed, migrated, and struggled in the cause of Allah, and those who gave ˹them˺ shelter and help, they are the true believers. They will have forgiveness and an honourable provision.”[1]

Dear Brothers and Sisters!

The Prophet Muhammad (saw) and his companions received abundant rewards for their migration, which they accepted with the purpose of living and spreading the religion of Allah. The message of Islam spread freely in Medina, and the Muslims’ struggle for the dominance of goodness, righteousness, and beauty was successful. Undoubtedly, this serves as a beautiful example for future generations and times. Today and in the future, Islam and Muslims will strive for the establishment of truth and justice on earth, but they will always face challenges and hardships.

Allah (swt) says, “Those who have believed, emigrated, and strived in the cause of Allah with their wealth and their lives are greater in rank in the sight of Allah. It is they who will triumph.”[2] By stating this, Allah (swt) has given glad tidings of a great reward to the believers who will continue to migrate until the Day of Judgment, attaining salvation and happiness.

Dear Jama’ah!

The word “Hijrah” is used to mean “migrating from one place to another by leaving a place. However, it also carries the meaning of “linguistically or emotionally distancing oneself from anything.” When we evaluate Hijrah in this second sense, it is the transition from evil to goodness. Hijrah is repenting from sins and never returning to that sin again. In this regard, our Prophet Muhammad (saw) said, “ Migration will not end until repentance ends, and repentance will not end until the sun rises in the west.”[3] Hijrah is living a life in accordance with Allah’s command. A Muhajir is one who distances themselves from Allah’s prohibitions and takes precautions. Therefore, we should purify ourselves from our sins before it’s too late. Our Prophet (saw) has said, “After the conquest of Makkah, there will be no more Hijrah to Medina.” However, the Hijrah and Jihad, which signify avoiding Allah’s prohibitions and fulfilling His commands, will continue until the Day of Judgment.

Dear Brothers and Sisters!

On the upcoming Islamic New Year, let each one of us assess our lives and the direction we’re heading in. Let us be determined to fulfill our responsibilities towards ourselves, our surroundings and society. Let’s make an effort to fulfill the obligations that Allah (swt) has entrusted upon us. In the coming days, let us strive to further develop the spiritual and moral virtues we possess.

May Allah (swt) make us among the fortunate servants who migrate from evil to goodness and from wrong to right. Ameen.

[1] Surah Al-Anfal, 8:74

^[2] Surah At-Tawbah, 9:20

^[3] Ebû Dâvûd, Cihâd, 2

Türkçe

Konu: 1445. Hicri Yılbaşı

Muhterem Müslümanlar!

Önümüzdeki 19 Temmuz Çarşamba günü, insanlık tarihinin dönüm noktalarından birisi olan hicretin yıl dönümü, yani hicri yılbaşıdır. Hicret, Hz. Peygamber (s.a.v.) Efendimizin ve Mekkeli Müslümanların Medine’ye göçünü ifade eder. Medine’ye göç eden Müslümanlara “muhacir” denir. Mekkeli müşriklerin, Resûlullah (s.a.v.)’in insanlığı tevhide yönelik davetini engelleme çalışmaları ve inananlara uyguladıkları eza ve cefalar, Müslümanların hicret etmelerine neden olmuştur. İslam’a ve Müslümanlara kucak açan Medine ahalisi, İslam tarihinin en büyük payelerinden olan ve yardımcı anlamına gelen “ensar” vasfını kazanmıştır. İnsanlığa rehber olarak gönderilmiş Kur’ân-ı Kerîm’de Yüce Mevlamız “İman edenler, hicret edenler ve Allah yolunda cihat edenler ile (hicret edenleri) barındıranlar ve yardım edenler, işte gerçek mümin olanlar bunlardır. Onlar için bir bağışlanma ve üstün bir rızık vardır.”[1] diye buyurarak, hicretin önemini vurgulamıştır.

Kıymetli Müminler!

Resûlullah (s.a.v.) ve ashabı, Allah’ın dinini yaşamak ve yaymak gayesiyle yaptıkları hicretin karşılığını ziyadesiyle aldılar. İslam’ın mesajı Medine’de özgür bir surette yayıldı ve Müslümanların iyinin, doğrunun ve güzelin hâkimiyetine dair mücadeleleri başarıya ulaştı. Bu durum, muhakkak ki gelecek nesiller ve çağlar için de güzel bir örneklik teşkil etmiştir. Bugün ve yarınlarda da İslam ve Müslümanlar, hakkın ve adaletin yeryüzünde ikamesi için gayret gösterirken, her daim zorluk ve çilelerle karşılaşacaklardır.   Hak Teâlâ “İman edenler, hicret edenler ve Allah yolunda mallarıyla ve canlarıyla cihat edenlerin Allah katında büyük dereceleri vardır. İşte kurtuluşa ve mutluluğa erenler bunlardır.”[2] diye buyurarak, kıyamete kadar hicret edecek olan müminleri büyük bir mükafatla müjdelemiştir.

Değerli Cemaat!

Hicret kelimesi, “bir yeri terk ederek başka bir yere göç etmek” anlamında kullanılır. Ancak, aynı şekilde “kişinin herhangi bir şeyden lisanen veya kalben ayrılıp uzaklaşması” manasına da gelmektedir. Bu ikinci anlamı üzere hicreti değerlendirdiğimizde, hicret kötülüklerden iyiliğe geçiş yapmaktır. Hicret, günahlardan tövbe edip bir daha o günaha dönmemektir. Bu hususta Hz. Muhammed Mustafa (s.a.v.) Efendimiz “Tövbe sona ermedikçe, hicret de sona ermez. Güneş battığı yerden doğmadıkça da tövbe sona ermez.”[3]diye buyurmuştur. Hicret Allah’ın emrettiği doğrultuda bir hayat sürmektir. Muhacir ise Allah’ın yasaklarından uzaklaşıp sakınan kismedir. Dolayısıyla geç olmadan, günahlarımızdan arınmalıyız. Peygamberimiz bir gün “Mekke’nin fethinde sonra Medine’ye bir daha hicret olmayacak.” buyurmuştur. Ancak Allah’ın haramlarından sakınmak ve emirlerini yerine getirmek manasına gelen hicret ve cihat kıyamete kadar devam edecektir.

Aziz Kardeşlerim!

Önümüzdeki hicri yılbaşı vesilesiyle, her birerimiz hayatımızı ve gidişatımızı muhasebe edelim. Kendimize, çevremize ve topluma dair sorumluluklarımızı yerine getirme azminde olalım. Allah’ın bize yüklemiş olduğu mükellefiyetlerin ifasına gayret edelim. Gelecek olan her günde, manen ve ahlaken sahip olduğumuz güzellikleri daha da olgunlaştırmaya çalışalım.

Rabbimiz bizleri, kötülükten iyiliğe, çirkinlikten güzelliğe, yanlıştan doğruya hicret eden bahtiyar kullarından eylesin!

[1] Enfâl suresi, 8:74

^[2] Tevbe suresi, 9:20

^[3] Ebû Dâvûd, Cihâd, 2

The post 14.07.2023 – Friday Khutba / Cuma Hutbesi appeared first on ICMG Australia.

English

Topic: Remembering The Srebrenica Genocide

Dear Brothers and Sisters!
28 years ago, on July 11, 1995, a genocide took place in the town of Srebrenica in Bosnia. In 5 days, more than 8 thousand Muslims, amongst them children and elderly, were brutally murdered. This massacre, which went down in history as the Srebrenica genocide and is one of the darkest and most painful events in human history. The sad consequences of the brutal slaughter that caused thousands of people to lose their parents, children or relatives are still being felt.

Dear Brothers and Sisters!
The religion of Islam forbids all forms of racism. Apart from being a crime against humanity, racism is also a disrespect to Allah (swt). People who are equal in terms of being the children of Prophet Adam have no right to claim superiority over each other on the basis of their ancestry. Superiority is not in race, skin colour, language or background, but in the sense of responsibility towards Allah (swt). The Messenger of Allah (saw) said this truth in his famous Farewell Khutba, “All mankind is from Adam and Eve, an Arab has no superiority over a non-Arab nor a non-Arab has any superiority over an Arab; also a White has no superiority over a Black nor a Black has any superiority over a White except by piety and good action.” [1]

Dear Jama’ah
Allah (swt) mentions in the Quran, “And of His signs is the creation of the heavens and the earth and the diversity of your languages and your colours. Indeed in that are signs for those of knowledge.”[2] In this verse, Allah (swt) informs us that all these differences, just as people have different languages ​​and different skin colours, are a sign of Allah’s existence as well as His might.

Dear Brothers and Sisters!
Throughout history, humanity has paid the bitter consequences of the wars made for the sake of racism. Thousands of Rohingya people, who were exposed to racism because they were Muslims in Myanmar, were massacred, expelled from their homes and forced to seek asylum in other countries. Until recently, “whites” in South Africa were superior to “blacks” and carried out a racist policy called “The Apartheid”. Unbelievable atrocities in East Turkestan are, of course, sad examples of racism. As a result, orphaned children and helpless people who have been separated from their homes and families are left behind. To prevent such disasters from happening again, people and institutions with compassion and conscience, regardless of their race, religion or background, should act jointly. In fact, to remain silent to these massacres against the whole of humanity means to approve these tragedies.Dear Brothers and Sisters!
We must never stop remembering the victims of racism crimes all over the world to ensure that our future generations can be sensitive to the damages of racism. Our Prophet (saw), who opposes all kinds of racism, states the following in a hadith: “Indeed when people see an oppressor but do not prevent him from doing evil, it is likely that Allah will punish them all.”[3] According to this hadith, a Muslim’s silence in the face of oppression and his failure to object to the oppression draws the anger of Allah (swt) upon us. That’s why, while we are remembering those who lost their lives in Srebrenica, we also say ‘NO’ to all kinds of racism and object those who call for racism. On this occasion, we pray for Allah’s mercy upon our brothers and sisters who lost their lives in the Srebrenica genocide and various racist attacks and we pray for strength and patience to those left behind.

[1] İbn Hanbel, V, 411

[2] Surah Ar-Rum, 30:22

[3] Ebû Dâvûd, Melâhim, 17

Türkçe

Konu: Srebrenitsa Soykırımının Hatırlattıkları

Muhterem Müslümanlar!
Bundan 28 yıl önce, 11 Temmuz 1995 yılında Bosna Hersek’in Srebrenitsa kasabasında bir soykırım yaşandı. 5 gün boyunca çocuğundan yaşlısına 8 binden fazla Müslüman acımasızca katledildi. Tarihe Srebrenitsa soykırımı olarak geçen bu katliam, insanlık tarihinin en karanlık ve acı dolu sayfalarından biridir. Binlerce insanın annesini-babasını, evlatlarını veya yakınlarını kaybetmesine sebep olan vahşi kıyımın hazin sonuçları hâlâ hissedilmektedir.

Aziz Kardeşlerim!
İslam dini her türlü ırkçılığı ve kabileciliği yasaklamıştır. Irkçılık veya kabilecilik, insanlığa karşı işlenen bir suç olmanın yanı sıra Allah’a karşı da bir saygısızlıktır. Hz. Âdem’in çocuğu olmak bakımından eşit olan insanların, soylarını esas alarak birbirlerine karşı üstünlük iddiasında bulunmaya hakları yoktur. Üstünlük ırk, ten rengi, dil veya coğrafyada değil, her an Allah’a karşı sorumluluk bilinci taşımada ve insanı insan yapan evrensel ahlaki erdemlere bağlılıktadır. Allah Resulü bu hakikati meşhur Veda Hutbesi’nde “Ey insanlar! Şunu iyi bilin ki, Rabbiniz birdir, atanız birdir. Arap’ın Arap olmayana, Arap olmayanın Arap’a, beyazın siyaha, siyahın beyaza üstünlüğü yoktur. Üstünlük ancak takvadadır!” [1]diye haykırmış ve ırkçılığı ayakları altına almıştır.  

Muhterem Müslümanlar!
Rabbimiz Kur’ân-ı Kerîm’de, “Göklerin ve yerin yaratılması, dillerinizin ve renklerinizin farklı olması da onun (varlığının ve kudretinin) delillerindendir. Şüphesiz bunda bilenler için elbette ibretler vardır.”[2] diye buyurmaktadır.  Rabbimiz bu ayetle bizlere, insanların farklı dillere, farklı ten renklerine sahip olması gibi bütün bu farklılıkların Allah’ın varlığının olduğu kadar kudretinin de bir işareti olduğunu haber vermektedir.

Muhterem Müslümanlar!
Irkçılık uğruna yapılan savaşların acı sonuçlarını tarih boyu tüm insanlık ödemiştir. Myanmar’da Müslüman oldukları için ırkçılığa maruz kalan binlerce Arakanlı katliama uğramış, yurtlarından kovulup başka ülkelere iltica etmeye mecbur bırakılmıştır. Daha yakın bir zamana kadar Güney Afrika’da “beyazlar” “siyahlara” karşı üstünlük taslamış ve adına “Apartheid” denen ırkçı bir siyaset yürütmüştür. Doğu Türkistan’da yaşanan akıl almaz zulümler de elbette ırkçılığın hazin örneklerindendir. Sonuç olarak geride yetim çocuklar, kimsesiz yurtlar, evlerinden ve ailelerinden koparılmış çaresiz insanlar kalmıştır. Bu çeşit faciaların bir daha yaşanmaması için ırkı, dini ve dili ne olursa olsun merhamet ve vicdan sahibi kimse ve kurumlarla ortak hareket edilmelidir. Esasen insanlığın tamamına yönelik yapılan bu katliamlara sessiz ve seyirci kalmak bu faciaları onaylamak demektir.Değerli Kardeşlerim!
Hem bu suça ortak olmamak hem de gelecek nesillerimizin ırkçılık belasına karşı duyarlı olabilmelerini temin edebilmek için tüm dünyadaki ırkçılık suçlarının mağdurlarını hatırlamaktan ve anmaktan asla vazgeçmemeliyiz. Her türlü ırkçılığa karşı çıkan Efendimiz (a.s.) bir hadislerinde şöyle buyurmaktadır: “İnsanlar bir zalimi görürler de onun zulmüne engel olmazlarsa, Allah’ın onları genel bir azaba uğratması kaçınılmazdır.”[3] Bu hadîs-i şerife göre, bir Müslüman’ın bir zulüm karşısında susması, sessiz kalması, zulme itiraz etmemesi, Rabbimizin gazabını üzerimize çeker. Bu yüzden Srebrenitsa’da hayatlarını kaybedenleri anarken, aynı zamanda her türlü ırkçılığa da hayır diyor, ırkçılığa çağıranlara itiraz ediyoruz. Bu vesile ile Srebrenitsa soykırımında ve farklı ırkçı saldırılarda hayatlarını kaybeden kardeşlerimize bir kez daha Cenâb-ı Hak’tan rahmet, geride kalanlara güç ve sabır diliyoruz.

[1] İbn Hanbel, V, 411

[2] Rûm suresi, 30:22

[3] Ebû Dâvûd, Melâhim, 17

The post 07.07.2023 – Friday Khutba / Cuma Hutbesi appeared first on ICMG Australia.

English

Topic: Disease of the Heart: Tajassus

Dear Brothers and Sisters!

Our religion, Islam aims for Muslims to reach a high level of ethics. Rasulullah (saw) has said, “I was sent only to complete good morals.”[1]

To see the development level of nations and civilisations only in terms of material progress and neglect the spiritual aspect would be a great loss. As required by Islam, we must measure the progress of individuals and society with moral and spiritual standards. Therefore, it is necessary to prioritise moral and spiritual development. Islam seeks to build a prosperous society where goodness, righteousness, and beauty prevail, rather than a society dominated by comfort and extravagance. What will save us from evil and lead us to become good individuals is undoubtedly the influence of Islamic ethics shaping our lives.

Dear Jama’ah!

One of the most important moral principles that a Muslim should have is to refrain from spying and interfering into others’ affairs. The term “tajassus” in ethics refers to secretly investigating and seeking to learn about someone’s private matters without their knowledge and consent. Our noble religion Islam, just as it disapproves of exposing what should be kept confidential, likewise considers prying into the privacy of others as wrong and has prohibited it. Allah (swt) mentions in the Quran: “O you who have believed, avoid much [negative] assumption. Indeed, some assumption is sin. And do not spy or backbite each other. Would one of you like to eat the flesh of his brother when dead? You would detest it. And fear Allāh; indeed, Allāh is Accepting of Repentance and Merciful.”[2]

Dear Brothers and Sisters!

In a hadith narrated by Abu Hurairah, the Prophet (saw) said: “O people who profess faith with their tongues but faith has not entered their hearts! Do not engage in backbiting against Muslims, and do not pry into their private affairs. For whoever investigates their hidden matters, Allah will also investigate their own hidden matters. And whoever Allah investigates their hidden matters, He will expose their actions, even within the confines of their homes, and disgrace them.”[3] We should refrain from prying into people’s private matters and show respect to their spaces. Every individual has their own privacy, which is undoubtedly sacred.

Dear Brothers and Sisters!

We should avoid investigating people’s flaws and speaking ill of them behind their backs. Especially, we should refrain from using social media for such purposes. We should not engage in slander by acting upon unverified information or doubtful sources. Instead of seeking out someone’s mistakes, we should strive to cover up their faults and errors.

The Prophet Muhammad (saw) said, “Whoever conceals the faults or flaws of a servant (of Allah) in this world, Allah will conceal their faults or flaws on the Day of Judgment.”[4] Let us not forget that one of Allah’s beautiful names is “Al-Sattar,” which means “the One who conceals sins and faults.” If we hide and cover the mistakes and flaws of others, Allah, in turn, treats us with the attribute of “Al-Sattar” and covers our own wrongdoings.

May Allah (swt) make us among those who do not persist in sin but seek purification through the doors of repentance. Amin.

[1] Muvatta, Husnü’l Halk, 8; Müsned, 2/381

[2] Surah Al-Hujurat, 49:12

[3] Ebû Dâvûd, Edeb, 35

[4] Müslim, Birr, 72

Türkçe

Konu: Kalplerin Hastalığı: Tecessüs

Kıymetli Müslümanlar!

Rabbimiz, insanoğlunu sınamak için bir süreliğine dünya hayatını var etmiş ve anne babayı bu hayata gelişimize vesile olarak seçmiştir. Bir canın bedene bürünmesi için Âdem babamız ve Havva annemizden beri nice anne babanın yollarını kesiştirmiş, hayatlarını birleştirmiştir.İnsanı yoktan yaratan Rabbimiz, kendisine şükredilmesini emrettiği gibi dünyaya gelmemize vesile olan anne ve babamıza da şükretmemizi emrederek şöyle buyurmuştur: “Bana ve ana-babana şükret.”[1]

Yüce dinimiz, anne ve baba hakkını o derece önemsemektedir ki Kur’an’ın birçok ayetinde Rabbimize kulluk etmek emredildikten sonra ikinci sırada anne ve babamıza iyi davranmak emredilir. Nitekim hutbemizin başında okuduğumuz âyet-i celîlede yüce Rabbimiz mealen şöyle buyurmaktadır:“Rabbin, sadece kendisine kulluk etmenizi, ana-babanıza da iyi davranmanızı kesin bir şekilde emretti. Onlardan biri veya her ikisi senin yanında yaşlanırsa, kendilerine ‘öf’ bile deme; onları azarlama; ikisine de güzel söz söyle.”[2] Bir başka ayette ise Rabbimiz: “De ki: Gelin Rabbinizin size neleri haram kıldığını okuyayım: Ona hiçbir şeyi ortak koşmayın, ana-babaya iyilik edin.”[3] diye buyurmuştur. Allah Resulü (s.a.v.) bir gün ashabına “Size büyük günahların en büyüğünü söyleyeyim mi?” diye üç kez sordu. Bunun üzerine ashâb-ı kirâm, “Evet, ey Allah’ın Resûlü.” diye cevap verdi. Ardından, “Allah’a ortak koşmak ve anne babaya isyan etmek ve eziyet etmektir.”[4] diye buyurdu.

Değerli Cemaat!

Anne-babayı razı etmek o derece önemlidir ki Allah’ın razı olması bile buna bağlanmıştır. Allah Resulü de bu gerçeği şöyle dile getirmiştir: “Rabbin hoşnutluğu anne babanın hoşnutluğuna bağlıdır. Rabbin öfkesi ise anne babanın öfkesine bağlıdır.”[5]

Mümin, Rabbinin yarattığı bütün mahlukata iyi davranan kimsedir. Bu iyi davranmayı en çok hak eden ise kişinin anne ve babasıdır. Nitekim bu gerçeklik İbn Mes’ûd  (r.a.)’ın rivayet ettiği bir başka hadîs-i şerifte şöyle ifade edilmektedir: Bir adam Hz. Peygamber’e “Amellerin en üstünü hangisidir?” diye sorunca Peygamber Efendimiz şöyle cevap verdi: “Vaktinde kılınan namaz ve anne babaya iyilik etmektir. Sonra da Allah yolunda cihat etmek gelir.”

İnsanın dünyadaki mutluluğu anne-babasına nasıl davrandığına bağlı olduğu gibi uhrevi kurtuluş veya hüsranı da buna bağlıdır. Resûlullah (s.a.v.) şöyle buyurmuştur: “Anne baba, kişinin cennete girmesine vesile olacak ana kapılardan birisidir. Bu kapıdan girme fırsatını kaybetmek ya da değerlendirmek artık senin arzuna kalmış!”[6]

Muhterem Müminler!

Anne-babaya iyilik yapmayı emreden, onlara kötülük yapmayı yasaklayan onlarca ayet ve hadisten yola çıkan âlimlerimiz, bir müminin anne ve babasına karşı yerine getirmekle yükümlü olduğu görevleri ayrıntılı bir şekilde açıklamışlardır. Bu vazifeler arasında en öne çıkanlar şunlardır:

Anne ve babaya karşı güler yüzlü ve tatlı dilli olmak, hiçbir şekilde incitmemek, dine aykırı olmayan isteklerini yerine getirmek, onları memnun etmek, yanlarında yüksek sesle konuşmamak, geçim sıkıntısı içinde iseler geçimlerini sağlamak, hastalık ve yaşlılık sebebiyle hizmete muhtaç hâle geldiklerinde seve seve kendilerine hizmet etmek, onlara “öf” bile dememek.

Anne ve babalarımız öldükten sonra da onlar için yapmamız gereken vazifeler bulunmaktadır. Bunlar arasında en önde gelenleri şunlardır: Onları rahmetle anmak, dua etmek, onlar adına hayır ve hasenatta bulunmak, meşru olan vasiyetlerini yerine getirmek, dostlarına iyilik etmek ve onlara kötü söz söylenmesine sebep olacak davranışlardan sakınmak.

Rabbimiz hayatta olan anne ve babalarımıza sıhhat ve afiyetler ihsan eylesin ve bizleri, Rabbimizin emrettiği ve Allah Resulü’nün tavsiye ettiği şekilde onlara iyi davranan, hayırlı evlat olma payesine erişenlerden eylesin. Rabbimiz vefat etmiş anne ve babalarımıza rahmet eylesin.

[1] Lokmân suresi, 31:14

[2] İsrâ suresi, 17:23

[3] Enʻâm suresi, 60:151

[4] Buhârî, Edeb, 6

[5] Tirmizî, Birr, 3

[6] Tirmizî, Birr, 3

The post 30.06.2023 – Friday Khutba / Cuma Hutbesi appeared first on ICMG Australia.

English

Topic: Rights of Parents

Dear Brothers and Sisters!

Allah (swt) has created the worldly life in order to test mankind and chose parents as a means for us to come to this life. Since our father Adam and our mother Hawwa, many parents’ paths have crossed, bringing souls into bodies and uniting their lives.

Allah (swt), who created humans, has commanded us to be grateful to Him, and also commanded us to be grateful to our parents who are the means of our existence in this world by saying: “Give thanks to Me and to your parents.”[1]

Islam places such great importance on the rights of parents that in many verses of the Qur’an, after commanding us to worship Allah (swt), it immediately emphasises treating our parents well. Indeed, in the verse that we have recited at the beginning of our khutba, Allah (swt) says the following: “For your Lord has decreed that you worship none but Him. And honour your parents. If one or both of them reach old age in your care, never say to them ‘Uff’ nor yell at them. Rather, address them respectfully..”[2] In another verse Allah (swt) mentions: “Say, ˹O Prophet,˺ “Come! Let me recite to you what your Lord has forbidden to you: do not associate others with Him ˹in worship˺. ˹Do not fail to˺ honour your parents.”[3] One day, the Messenger of Allah (saw) asked his companions three times, “Shall I inform you about the greatest of major sins?” The noble companions replied, “Yes, O Messenger of Allah.” Then he said, “Associating partners with Allah, disobedience to parents, and causing harm to others.”[4]

Dear Jama’ah!

Making parents pleased is so important that even Allah’s pleasure is connected to it. The Messenger of Allah (saw) expressed this truth as follows: “The pleasure of your Lord is tied to the pleasure of your parents, and the anger of your Lord is tied to the anger of your parents.”[5]

A believer is someone who treats all creatures with kindness. However, the ones who deserve this kindness the most are one’s own parents. In fact, this reality is expressed in another hadith narrated by Ibn Mas’ud (ra), where it is stated: A man asked the Prophet (saw), “Which deed is the most virtuous?” The Prophet replied, “Performing the prayer at its appointed time and being kind to one’s parents. Then, striving in the cause of Allah comes next.” Just as a person’s happiness in this world is dependent on how they treat their parents, their success in the hereafter is also dependent on it. The Messenger of Allah (saw) said: “Parents are one of the main gates that lead to Paradise. It is up to you whether you seize the opportunity to enter through this gate or let it slip away.”[6]

Dear Brothers and Sisters!

Our scholars, based on numerous verses and hadiths that command kindness towards parents and prohibit ill-treatment, have explained in detail the duties that a believer has towards their parents. Among these responsibilities, the prominent ones are as follows: Being cheerful and kind in behaviour towards parents, never causing them any harm, fulfilling their reasonable requests that are not contrary to the religion, seeking to making them happy, refraining from speaking loudly in their presence, providing for them if they are in financial difficulties, willingly serving them when they become dependent due to illness or old age, and not even uttering a word of disrespect towards them. Even after the passing of our parents, there are duties we should fulfill for them. The foremost among them include remembering them with mercy, praying for them, engaging in acts of goodness and charity on their behalf, fulfilling their lawful bequests, showing kindness to their friends, and refraining from behaviours that would lead to speaking ill of them.

May Allah (swt) grant health and well-being to our living parents and make us among those who treat them well and attain the status of being righteous children, as commanded by Allah (swt) and advised by the Messenger of Allah. May Allah (swt) bestow His mercy upon those of our parents who have passed away. Ameen.

[1] Surah Luqman, 31:14

[2] Surah Al-Isra, 17:23

[3] Surah Al-An’am, 60:151

[4] Buhârî, Edeb, 6

[5] Tirmizî, Birr, 3

[6] Tirmizî, Birr, 3

Türkçe

Konu: Ana-Baba Hakkı

Kıymetli Müslümanlar!

Rabbimiz, insanoğlunu sınamak için bir süreliğine dünya hayatını var etmiş ve anne babayı bu hayata gelişimize vesile olarak seçmiştir. Bir canın bedene bürünmesi için Âdem babamız ve Havva annemizden beri nice anne babanın yollarını kesiştirmiş, hayatlarını birleştirmiştir.İnsanı yoktan yaratan Rabbimiz, kendisine şükredilmesini emrettiği gibi dünyaya gelmemize vesile olan anne ve babamıza da şükretmemizi emrederek şöyle buyurmuştur: “Bana ve ana-babana şükret.”[1]

Yüce dinimiz, anne ve baba hakkını o derece önemsemektedir ki Kur’an’ın birçok ayetinde Rabbimize kulluk etmek emredildikten sonra ikinci sırada anne ve babamıza iyi davranmak emredilir. Nitekim hutbemizin başında okuduğumuz âyet-i celîlede yüce Rabbimiz mealen şöyle buyurmaktadır:“Rabbin, sadece kendisine kulluk etmenizi, ana-babanıza da iyi davranmanızı kesin bir şekilde emretti. Onlardan biri veya her ikisi senin yanında yaşlanırsa, kendilerine ‘öf’ bile deme; onları azarlama; ikisine de güzel söz söyle.”[2] Bir başka ayette ise Rabbimiz: “De ki: Gelin Rabbinizin size neleri haram kıldığını okuyayım: Ona hiçbir şeyi ortak koşmayın, ana-babaya iyilik edin.”[3] diye buyurmuştur. Allah Resulü (s.a.v.) bir gün ashabına “Size büyük günahların en büyüğünü söyleyeyim mi?” diye üç kez sordu. Bunun üzerine ashâb-ı kirâm, “Evet, ey Allah’ın Resûlü.” diye cevap verdi. Ardından, “Allah’a ortak koşmak ve anne babaya isyan etmek ve eziyet etmektir.”[4] diye buyurdu.

Değerli Cemaat!

Anne-babayı razı etmek o derece önemlidir ki Allah’ın razı olması bile buna bağlanmıştır. Allah Resulü de bu gerçeği şöyle dile getirmiştir: “Rabbin hoşnutluğu anne babanın hoşnutluğuna bağlıdır. Rabbin öfkesi ise anne babanın öfkesine bağlıdır.”[5]

Mümin, Rabbinin yarattığı bütün mahlukata iyi davranan kimsedir. Bu iyi davranmayı en çok hak eden ise kişinin anne ve babasıdır. Nitekim bu gerçeklik İbn Mes’ûd  (r.a.)’ın rivayet ettiği bir başka hadîs-i şerifte şöyle ifade edilmektedir: Bir adam Hz. Peygamber’e “Amellerin en üstünü hangisidir?” diye sorunca Peygamber Efendimiz şöyle cevap verdi: “Vaktinde kılınan namaz ve anne babaya iyilik etmektir. Sonra da Allah yolunda cihat etmek gelir.”

İnsanın dünyadaki mutluluğu anne-babasına nasıl davrandığına bağlı olduğu gibi uhrevi kurtuluş veya hüsranı da buna bağlıdır. Resûlullah (s.a.v.) şöyle buyurmuştur: “Anne baba, kişinin cennete girmesine vesile olacak ana kapılardan birisidir. Bu kapıdan girme fırsatını kaybetmek ya da değerlendirmek artık senin arzuna kalmış!”[6]

Muhterem Müminler!

Anne-babaya iyilik yapmayı emreden, onlara kötülük yapmayı yasaklayan onlarca ayet ve hadisten yola çıkan âlimlerimiz, bir müminin anne ve babasına karşı yerine getirmekle yükümlü olduğu görevleri ayrıntılı bir şekilde açıklamışlardır. Bu vazifeler arasında en öne çıkanlar şunlardır:

Anne ve babaya karşı güler yüzlü ve tatlı dilli olmak, hiçbir şekilde incitmemek, dine aykırı olmayan isteklerini yerine getirmek, onları memnun etmek, yanlarında yüksek sesle konuşmamak, geçim sıkıntısı içinde iseler geçimlerini sağlamak, hastalık ve yaşlılık sebebiyle hizmete muhtaç hâle geldiklerinde seve seve kendilerine hizmet etmek, onlara “öf” bile dememek.

Anne ve babalarımız öldükten sonra da onlar için yapmamız gereken vazifeler bulunmaktadır. Bunlar arasında en önde gelenleri şunlardır: Onları rahmetle anmak, dua etmek, onlar adına hayır ve hasenatta bulunmak, meşru olan vasiyetlerini yerine getirmek, dostlarına iyilik etmek ve onlara kötü söz söylenmesine sebep olacak davranışlardan sakınmak.

Rabbimiz hayatta olan anne ve babalarımıza sıhhat ve afiyetler ihsan eylesin ve bizleri, Rabbimizin emrettiği ve Allah Resulü’nün tavsiye ettiği şekilde onlara iyi davranan, hayırlı evlat olma payesine erişenlerden eylesin. Rabbimiz vefat etmiş anne ve babalarımıza rahmet eylesin.

[1] Lokmân suresi, 31:14

[2] İsrâ suresi, 17:23

[3] Enʻâm suresi, 60:151

[4] Buhârî, Edeb, 6

[5] Tirmizî, Birr, 3

[6] Tirmizî, Birr, 3

The post 16.06.2023 – Friday Khutba / Cuma Hutbesi appeared first on ICMG Australia.

English

Topic: Business and Trade Ethics

Dear Brothers and Sisters!

Engaging in work and commerce is an activity almost as old as human history itself. An individual cannot meet all their needs alone. Directly or indirectly, work and commercial activities are necessary to obtain the things one depends on. Meeting basic needs such as food, drink and clothing is possible thanks to the efforts and production of individuals. Every person will strive to showcase their abilities, contribute to society with diligence, and try to produce something. In our religion, Islam, it has commanded people to work diligently to provide for both their own needs and the needs of those they are responsible for. It has also emphasised the importance of acting within the legitimate framework and adhering to lawful means. It considers this effort as an act of worship. Allah (swt) mentions, “O you who have believed! Eat from the good things which We have provided for you and be grateful to Allah if it is [indeed] Him that you worship.”^[1] Rasulullah (saw) has also said, “Seeking the lawful is a duty upon every Muslim.”^[2] He stated and informed that earning from lawful means is an act of worship.

Dear Brothers and Sisters!

The observance of halal (lawful) practices, earning and consuming halal things, and staying away from haram (forbidden) are essential in determining the ethical boundaries and principles of work and commerce. It becomes evident that the disruption of societal harmony occurs when these principles and boundaries are violated. The Qur’an clearly states that engaging in injustice and unethical behaviour is condemned by Allah (swt),

Allah (swt) mentions in the Quran: “Woe to those who give short measure, those who, when they are to receive their due from people, demand it in full, but when they measure or weigh for them, give less than due. Do they not know that they will be resurrected?”^[3] Therefore, work and commerce are not just worldly pursuits but also a means of attaining spiritual gains, as they are considered a form of worship.

Dear Jama’ah!

Adhering to the principles of work and commerce is a means to attain the Hereafter. If a Muslim displays good behaviour in their trade, they not only earn from lawful means but also represent their faith in the best possible way. Allah (swt) points to this by stating: “Surely those who recite the Book of Allah, establish prayer, and donate from what We have provided for them secretly and openly can hope for an exchange that will never fail.”^[4]

Some of the commercial principles set by Islam are as follows: Honesty, loyalty, fairness, generosity, contentment, fulfilling promises, tolerance, justice, mutual consent, being careful in measurement and weighing, and refraining from dishonest, unethical, and illegitimate practices such as lying, cheating, deception, force, black market activities, bribery, and usury. By adhering to these principles, Muslims engaged in commerce are praised by the Messenger of Allah (saw) as he said: “The honest and trustworthy Muslim merchant will be with the prophets, the truthful, and the martyrs in Paradise.”^[5]

Therefore, let us display a working life in both our professional and commercial activities that aligns with these Quranic and Prophetic principles. By doing so, we can simultaneously attain success in both this world and the Hereafter, and effectively represent Islam by introducing people to it in the most beautiful manner. This approach will make it easier and more fruitful to expose others to Islam.

[1] Surah Al-Baqarah, 2:172.

[2] Taberânî, el-Kebîr, 10/74, H. No: 9851; Beyhakî, es-Sünenü’l-Kübrâ, 6/128; Heysemî, Mecma’u’z-zevâ’id, 10/520.

[3] Surah Al-Mutaffifin, 83:1-4.

[4] Surah Fatir, 35:29.

[5] Tirmizî, Sünen, Büyu’ 4, 4/471, H. No: 1130.

Türkçe

Konu: İş ve Ticaret Ahlakı

Muhterem Müslümanlar!

İş ve ticaretle meşguliyet neredeyse insanlık tarihiyle eşit bir faaliyet alanıdır. Bir insan tek başına bütün ihtiyaçlarını temin edemez. Doğrudan veya dolaylı olarak muhtaç olunan şeyleri elde etmede iş ve ticari alana ihtiyaç vardır. Yeme, içme ve giyinme gibi temel ihtiyaçları karşılamak insanların emekleri ve üretimleri sayesinde mümkündür. Her insan yeteneğini ortaya koyacak, gayretle topluma bir şeyler katmaya ve üretmeye çalışacaktır. Dinimiz İslam insana hem kendisinin hem de bakmakla mükellef olduğu insanların ihtiyaçlarını temin için gayretle çalışmayı emretmiştir. Bunu yaparken de meşru çerçevede ve helalden olması duyarlılığı ile hareket edilmesini istemiştir. Bunu da ibadet saymıştır. Nitekim Rabbimiz, “Ey iman edenler! Size kısmet ettiğimiz rızıkların hoş ve temiz olanlarından yiyin ve Allah’a şükredin, eğer yalnız Ona kulluk ediyorsanız.”^[1] buyurarak helalinden kazanıp yemeye teşvik ederken Peygamber Efendimiz (s.a.v.) de “Helal kazanç peşinde koşmak farz üstüne farzdır.”^[2] buyurmuş ve helalinden kazanmanın ibadet olduğunu bildirmiştir.

Aziz Kardeşlerim!

Bir işi yaparken, bir ticari faaliyette bulunurken helalin gözetilmesi, temiz ve helal şeylerin kazanılması ve yenmesi, haramdan uzak durulması, iş ve ticaret hayatının ahlaki çizgi ve ilkelerini belirlemektedir. Bu ilke ve çizgiler ihlal edildiğinde, toplumun huzurunun bozulacağı kesin bir şekilde ortaya çıkmış olacaktır. Haksızlık yapıldığında, gayriahlaki davranıldığında Allah’ın kınamasına sebep olan bir durum olduğunu Kur’ân-ı Kerîm bize şöyle beyan etmektedir: “Eksik ölçüp noksan yapan hilekârlara yazıklar olsun! Onlar insanlardan alırken ölçüp tarttıklarında tam, onlara vermek için ölçüp tarttıklarında ise eksik ölçer ve tartarlar. Onlar düşünmezler mi ki, tekrar diriltilecekler!”^[3] Demek ki, iş ve ticaret hayatı dünyevi bir uğraşı alanı değil, aynı zamanda bir bakıma ibadet olduğu için de uhrevi kazançların elde edileceği bir sahadır.

Değerli Kardeşlerim!

İş ve ticari hayatın ilkelerince hareket etmek ahireti kazanmak için bir sebeptir. Bir Müslüman ticaretinde erdemli davranışlar sergilerse hem helalinden kazanmış hem de dinini en güzel şekilde temsil etmiş olur. Yüce Rabbimiz buna işaret etmek üzere şöyle buyurur: “Allah’ın kitabını okuyanlar, namazı kılanlar ve kendilerine verdiğimiz rızıktan (Allah için) gizli ve açık sarf edenler, asla zarara uğramayacak bir kazanç umabilirler.”^[4] İslam’ın koyduğu ticari ilkelerin bir kısmı şunlardır: Dürüstlük, sadakat, hakkaniyet, cömertlik, kanaat, ahde vefa, müsamaha, adalet, karşılıklı rıza, ölçü ve tartıda hassas davranmak; yalan, hile, aldatma, zorlama, karaborsacılık, rüşvet, faiz gibi haksız, gayriahlaki ve meşru olmayan muamelelerden uzak durmak. İşte bu ilkelere uyarak ticaret yapan Müslümanları Allah Resulü (s.a.v.) övmüş ve şöyle buyurmuştur: “Dürüst ve güvenilir Müslüman tüccar cennette peygamberler, sıddıklar ve şehitlerle beraber olacaktır.”^[5]

Öyle ise gerek iş hayatımızda gerekse ticari hayatımızda bu Kur’anî ve nebevî kurallara uygun bir çalışma hayatı sergileyelim. Böylece hem dünya ve ahiretin kazanılması hem de İslam’ı en güzel şekilde temsil ederek insanları İslam’la tanıştırmak daha kolay ve verimli olacaktır.

[1] Bakara suresi, 2:172.

[2] Taberânî, el-Kebîr, 10/74, H. No: 9851; Beyhakî, es-Sünenü’l-Kübrâ, 6/128; Heysemî, Mecma’u’z-zevâ’id, 10/520.

[3] Mutaffifîn suresi, 83:1-4.

[4] Fâtır suresi, 35:29.

[5] Tirmizî, Sünen, Büyu’ 4, 4/471, H. No: 1130.

The post 09.06.2023 – Friday Khutba / Cuma Hutbesi appeared first on ICMG Australia.